De oprichter van Sportbelang voor het Gehandicapt Kind (SGK) was een judoka. Loek van Hal startte in 1963 met lesgeven van Judo aan gehandicapte kinderen, daartoe gevraagd door een schoolhoofd dat had vernomen van de postieve effecten op mensen met een beperking. In een kleine dojo aan de Laan van Meerdervoort in Loosduinen begon dhr. van Hal met judolessen aan kinderen die, in de terminologie van die tijd, “achterlijk” waren. Het was een historisch moment, want tot die tijd waren er eigenlijk geen sportgelegenheden voor de achterlijke medemens.
Wie nu gaat kijken in Loosduinen ziet het gemak en het plezier waarmee deze kinderen sport beoefenen en het is eigenlijk onvoorstelbaar dat in die tijd sport voor gehandicapten werd beschouwd als ongezond, onnodig en absurd.
Hij begon met lesgeven aan die eerste groep van 17, and wanneer “experts” hem waarschuwden dat hij agressie bij zijn studenten kon losmaken, dan haalde hij zijn schouders op en dacht aan de blije gezichten van zijn judoka, en de fysieke en mentale voordelen die zij behaalden bij het volgen van de Zachte Weg.
Loek zou later, in 1965, de SGK oprichten, nog steeds een van de leidende organisaties op het gebied van sport voor gehandicapte kinderen (overigens niet te verwarren met de NSGK, ook een zeer gerespecteerde organisatie op dit gebied)
In de jaren 80 pakte een andere judoka het vaandel op van Judo voor gehandicapten. In die tijd werd het G-Judo genoemd aangezien de meeste sportteams een G-team hadden waarin de gehandicapte sporters werden opgenomen.
Ben van der Eng was een gymleraar die begon te werken met gehandicapten onder de vlag van de Stichting Prisma, toendertijd nog een grote organisatie die zich bezighield met het leveren van allerlei vrijetijdsbesteding aan gehandicapten.
In 1993 voegde Tycho van der Werff zich bij Ben, en de twee vormden al gauw een formidabel team dat standaards ontwikkelde voor classificatie (Het Functional Classification System dat internationaal wordt toegepast), aangepaste regels en de mogelijkheid ontwikkelden voor de judoka om eindelijk een dangraad te behalen.
Ook bedachten zij de term “Special Needs Judo” in plaats van G-Judo hoewel de laatste term in gebruik bleef tot 2016, toen zij officieel door de JBN werd vervangen door A-Judo, voor Aangepast Judo.
Toen Ben van de Eng overleed in 2015 ging de Special Needs Judo Foundation door een periode van transitie en professionalisering. Ons jaarlijkse toernooi in Beverwijk is groter dan ooit en trekt judoka van over de hele wereld. Studiereizen naar Japan en andere landen zijn een regelmatig verschijnsel en de kennis over Judo-kata neemt almaar toe en heeft inmiddels geresulteerd in 2e plaatsen op een EK in 2019, en 4e plaatsen op het WK in 2018 en 2019, en zelfs een wereldkampioenschap en twee EUropese kampioenschappen. Daarnaast is SNJF een erkende partner van de EU’s Erasmus+ organisatie.
Loek van Hal overleed in 2022, maar zijn organisatie is nog steeds zeer actief.
In 2022 werd de validiteit van het door SNJF ontwikkelde FCS (Functional Classification System) door een wetenschappelijk team bevestigd.
In augustus 2019 schreven twee van de SNJF-judoka historie door als eerste judoka met Down’s syndroom deel te nemen aan een officieel EK, in Gran Canaria.
In juni 2023 maakte de EJU bekend dat de door SNJF ontwikkelde regelgeving voortaan onverkort als standaard-regelgeving geldt voor door de EJU ondersteunde toernooien, en tegenwoordig ook geldt als de standaardregelgeving voor toernooien onder de 12.